Elif, gecenin bir körü bunun için uyanmışım demek aniden :) Acayip mutlu oldum ki anlatamam. Sen hep yaz, biz hep okuyalım... Ayrıca, o "ikinci kitap" için de heyecanla bekliyorum :)
Çok komik olmazsa sizi nerden tanıdığımı hatırlamaya çalışırken buldum kendimi. Sanıyorum ve yanılmadığımı düşünüyorum ki cevabım “Facebook da ki Göçmen kadınlar “ gurubuna yazdığınız bir yazı ve oradan da “çetereyi” keşfetmem olacak.
Önce gazete yazılarınız sonra Twitter, sonra Amerika’ya gidişiniz, sanki kardeşim gitmiş gibi üzülmem sonra oradan buranın gündemini an be an takip edişiniz, etrafımdaki bir çok insanın göremediğini o uzak diyarlardan görmeniz, damarlarınıza kadar hissettiğinizi bize hissettirmeniz daha aklıma gelmeyen bir sürü şey. Hepsi de benim çetelemde. Sizden çok şey öğrendim. Yeni bir mecrada öğrenmeye devam edeceğim. Çok seviyorum sizi. Söyleyeceklerim bu kadar :)
Selam Elif! Ilk defa okudum yazinizi. Hic tanismiyoruz ( henuz🙂) ancak tanisik oldugumuz ortak noktalar var gibi. Aslen Izmir’liyim, Amerika’da yasiyorum. Gocmenlik zaten tartismasiz “ortak nokta “. Aylik uye oldum , tam olarak neyin uyeligini aldim bilmiyorum ancak ruhuma dokunmasi ve doyurmasi iyi gelecek hissettim.✨🖤
Gurbette ve fakat pek sevdiğim ve içinde mutlu olduğum yeni ülkemde, eski arkadaşım ama hiç eskimeyenim Elif Key’e bu platformda ve detaylıca kavuştum. Ne şans!
"Bize iki cay soyle" Philadelphia'ya tasindigim, acayip bunalımda oldugum bir zamanda okuyup, hiç bitmese, keske yazarı NY'da degil, Philadelphia'da yaşasaydı, belki arada uzun yürüyüşlerde denk gelirdik dediğim bir kitaptı. UAD podcastindeki bolumunuzu birden fazla kez dinledim, hatta kendimle ilgili bir konuyu dile getiremediğimde, anneme ve terapistime podcast'ın ilgini bolumunu dinlettim. Her hafta cayimi kahvemi demleyip, burdaki yazilarinizi keyifle bekleyeceğim.
23 Nisan'da bir günlüğüne kim olmak istersin diye soracak olsalar "Elif Key olmak, onun gibi yazmak isterim"diyecek kadar bayıldığım canım yazarımın yazılarını bol bol okuyacak olmanın değeri paha biçilemez.
Tabii ki tanisiyoruz, hatta uzaktan Galatasaray’in Fenerbahce maclarinda totem yapiyoruz :) Siz hep yazin, biz hep okuyalim ve hep boyle tanis olalim!! Cunku her okudugumda kalbimin kiyisina kosesine, bazen cigerlerime, cogu zaman aklima, bazen iliklerime dokunuyorsunuz...iyi ki varsiniz... iyi ki tanismisiz!
tesadüf olarak görüp adaş olduğumu farkedip incelemek için parmağımın ucunu oynattığımda karşıma çıkan profil ve onlarca kelime arasındaki “ ve biz çoğunuzla hiç karşılaşmadık, ama tanışıyoruz.” kelime grupçuğuna bir damla göz yaşının eşlik edişi… Arkasından gelen merak yıllar önce bırakılmış yazma eylemine duyulan özlem ve hiç kaçırmamalıyımla gelen kaygıyı yanınıza geldiğimde nereye oturtmalıyım ki …
Iyi'ki buradasınız. Sizi gölge gibi takip edenlerdenim bende .Emre Onar 'a yalvarıp lutfen Elif Hanımı 'da programa alin diyenlerdenim.Iyiki geldiniz Hosgeldiniz.❤
BEn sizin yazınızı ilk kez okudum. Tanıştıüımızı bilmiyordum, şimdi öğrendim :) Ben de bazen, yazı yazanların ıssız bir adada olduğunu ve her yazıda o şişe içine bir mesaj yazıp yalnızlığından kurtulmak istediğini düşünürdüm. Sadece bir kişi bile yeter.... Okunmayan yazar veya izlenmeyen yayıncı gibi; yalnızlığından kurtulmak isteyen, sadece o şişedeki mesaja cevap verecek bir kişiyi umut eden. O bir kişi ki, zaman ayırmış, değer vermiş ve o mesajı almış. Ben de çok şişe gönderdim, bir kişilerim oldu ara sıra. Şimdi sizin şişenizi buldum. Mesajınızı aldım. Başarılar diliyorum
Elif, gecenin bir körü bunun için uyanmışım demek aniden :) Acayip mutlu oldum ki anlatamam. Sen hep yaz, biz hep okuyalım... Ayrıca, o "ikinci kitap" için de heyecanla bekliyorum :)
Haydi hayırlı olsun.
Süper oldu, süperrrr :)
Ünsal'ım birtanesin! her ny sabahı, senin sesinden, cesaretinden el aldım da atladım suya! 🖤
Çok komik olmazsa sizi nerden tanıdığımı hatırlamaya çalışırken buldum kendimi. Sanıyorum ve yanılmadığımı düşünüyorum ki cevabım “Facebook da ki Göçmen kadınlar “ gurubuna yazdığınız bir yazı ve oradan da “çetereyi” keşfetmem olacak.
Yaşasın sosyal medya 🙌
Önce gazete yazılarınız sonra Twitter, sonra Amerika’ya gidişiniz, sanki kardeşim gitmiş gibi üzülmem sonra oradan buranın gündemini an be an takip edişiniz, etrafımdaki bir çok insanın göremediğini o uzak diyarlardan görmeniz, damarlarınıza kadar hissettiğinizi bize hissettirmeniz daha aklıma gelmeyen bir sürü şey. Hepsi de benim çetelemde. Sizden çok şey öğrendim. Yeni bir mecrada öğrenmeye devam edeceğim. Çok seviyorum sizi. Söyleyeceklerim bu kadar :)
99 tane kalp koyayım ben de buraya bir de sizinki etti 100 :))
Selam Elif! Ilk defa okudum yazinizi. Hic tanismiyoruz ( henuz🙂) ancak tanisik oldugumuz ortak noktalar var gibi. Aslen Izmir’liyim, Amerika’da yasiyorum. Gocmenlik zaten tartismasiz “ortak nokta “. Aylik uye oldum , tam olarak neyin uyeligini aldim bilmiyorum ancak ruhuma dokunmasi ve doyurmasi iyi gelecek hissettim.✨🖤
𝑂𝑧𝑙𝑒𝑚
memnun oldum ve hoş geldiniz:))
Sizi bulmak büyük mutluk...
:) umarım!
Gurbette ve fakat pek sevdiğim ve içinde mutlu olduğum yeni ülkemde, eski arkadaşım ama hiç eskimeyenim Elif Key’e bu platformda ve detaylıca kavuştum. Ne şans!
ilk kez tanidim yani okudum, gelecek ne gosterir bakip gorecegiz.
hep beraber görücez:) hoş geldiniz!
"Bize iki cay soyle" Philadelphia'ya tasindigim, acayip bunalımda oldugum bir zamanda okuyup, hiç bitmese, keske yazarı NY'da degil, Philadelphia'da yaşasaydı, belki arada uzun yürüyüşlerde denk gelirdik dediğim bir kitaptı. UAD podcastindeki bolumunuzu birden fazla kez dinledim, hatta kendimle ilgili bir konuyu dile getiremediğimde, anneme ve terapistime podcast'ın ilgini bolumunu dinlettim. Her hafta cayimi kahvemi demleyip, burdaki yazilarinizi keyifle bekleyeceğim.
anlaştık! :)
23 Nisan'da bir günlüğüne kim olmak istersin diye soracak olsalar "Elif Key olmak, onun gibi yazmak isterim"diyecek kadar bayıldığım canım yazarımın yazılarını bol bol okuyacak olmanın değeri paha biçilemez.
siz tek kişilik dev kadro gibisiniz:)
Tabii ki tanisiyoruz, hatta uzaktan Galatasaray’in Fenerbahce maclarinda totem yapiyoruz :) Siz hep yazin, biz hep okuyalim ve hep boyle tanis olalim!! Cunku her okudugumda kalbimin kiyisina kosesine, bazen cigerlerime, cogu zaman aklima, bazen iliklerime dokunuyorsunuz...iyi ki varsiniz... iyi ki tanismisiz!
hahah ve totemlerimizin tutmadığı maçlar :) siz de öyle! iyi ki varsınız.
Lütfen dertleşelim, lütfen
tmm:)
Sevdik beğendik geldik ♥️
hoş geldiniz serkan beyciğim:)
tesadüf olarak görüp adaş olduğumu farkedip incelemek için parmağımın ucunu oynattığımda karşıma çıkan profil ve onlarca kelime arasındaki “ ve biz çoğunuzla hiç karşılaşmadık, ama tanışıyoruz.” kelime grupçuğuna bir damla göz yaşının eşlik edişi… Arkasından gelen merak yıllar önce bırakılmış yazma eylemine duyulan özlem ve hiç kaçırmamalıyımla gelen kaygıyı yanınıza geldiğimde nereye oturtmalıyım ki …
:) kaygı kapıya yakın dursun!
Oh be! Hoş geldin!
siz de!
Iyi'ki buradasınız. Sizi gölge gibi takip edenlerdenim bende .Emre Onar 'a yalvarıp lutfen Elif Hanımı 'da programa alin diyenlerdenim.Iyiki geldiniz Hosgeldiniz.❤
hmm o ikinci gölge sizdiniz yani:))) siz de öyle hoş geldiniz!
BEn sizin yazınızı ilk kez okudum. Tanıştıüımızı bilmiyordum, şimdi öğrendim :) Ben de bazen, yazı yazanların ıssız bir adada olduğunu ve her yazıda o şişe içine bir mesaj yazıp yalnızlığından kurtulmak istediğini düşünürdüm. Sadece bir kişi bile yeter.... Okunmayan yazar veya izlenmeyen yayıncı gibi; yalnızlığından kurtulmak isteyen, sadece o şişedeki mesaja cevap verecek bir kişiyi umut eden. O bir kişi ki, zaman ayırmış, değer vermiş ve o mesajı almış. Ben de çok şişe gönderdim, bir kişilerim oldu ara sıra. Şimdi sizin şişenizi buldum. Mesajınızı aldım. Başarılar diliyorum
çok teşekkür ederim 🖤